No barranco de Surtarbrandsgil están algunhas das rochas mais antigas de Islandia, que son moi xóvenes comparadas coa idade habitual das rochas en Europa. Entre as capas de lava procedentes de distintas erupcións quedaron atrapados restos vexetais de bosques de fai 11 millóns de anos. Hoxe podemos ver fósiles variados, como anacos de troncos ou follas de ameneiro:
Para chegar a Látrabjarg, a punta mais occidental de Islandia, fixemos sufrir ao coche por unha estrada sen asfaltar 42 km de ida e outros tantos de volta. O sacrificio mecánico permitiunos disfrutar moi de preto (a menos de 1 metro) dos simpáticos frailecillos. Son aves moi confiadas que non se asustan en absoluto coa presencia humana. Como hai millóns deles e son moi fáciles de cazar, forman parte da gastronomía islandesa e aparecen na carta dalgún restaurante.
Nestes acantilados tamén había moitos araos coas súas crias:
E conseguimos ver as primeiras focas desta viaxe:
